2 Kasım 2010 Salı

Korkuluk

Öğrencim, İrem Çınar' ın empati çalışması. İrem 9 yaşında, 3. sınıf öğrencisi.. Yazmayı çok seviyor. Kendini bir korkuluğun yerine koyduğu yazısı..
Ben bir korkuluğum. Yağmur yağdığı için çok üşüyorum. Keşke ben de eve girip ıslanmasam, keşke. Yürüyemiyorum bile yürüyor olsaydım, kendime sığınacak bir yer bulurdum. Düğmeli gözler, yapma ağız, yırtık eski püskü elbiseler hoşuma mı gidiyor zannediyorsunuz? Hayır !
Zanneden varsa, cevabım; hayır! Her zaman kargalar üzerime konup beni rahatsız ediyorlar. Keşke rahatsız etmeseler. Benim dünyada en büyük dileğim, yürümektir. Başka şey de dilemem ki, eğer elime bir fırsat geçerse yürümek isterim. Şimşekler keşke çakmasa, yağmur yağmasa, hep güneş açsa, ama öyle şeyi anca rüyamda görürüm ben. Ama benim rüyam da yok ki! Hadi bay bay, beni yalnız bırakın…

8 yorum:

  1. Ama benim rüyam yok ki! O kadar masum ve bir o kadar da etkili bir cümle olmuş. Şimdiden yetiştirmeye başlayın hocam; geleceğin büyük kalemlerinden biri neden olmasın.

    YanıtlaSil
  2. elbette neden olmasın! yazmaya teşvik ediyorum daha fazla okuyoruz birlikte... umarım yazmayı hiç bırakmaz..
    teşekkürler:)

    YanıtlaSil
  3. Bu güzel yazılar yazan öğrencin değil mi ? Bu kızda sahici bir ışık görüyorum :)

    YanıtlaSil
  4. konuştugum kadar yazsam...iremcigim cnm çok güzel bir yazı tebrikler cnm..başarılarının devamını dilerim

    YanıtlaSil
  5. ögrencilerinize tuttugunuz ışık için,teşekkür ederim.umarım, irem de duydugunuz güveni boşa çıkartmaz.size ve kızıma teşekkürederim.

    YanıtlaSil
  6. Ben de size teşekkür ediyorum, İrem gibi bir evlat yetiştirdiğiniz için, ileride inşallah birlikte göreceğiz İrem in çok güzel yerlerde olduğunu.. teşekkürler:)

    YanıtlaSil
  7. Olağanüstü!!!...Pink Floyd'un şarkı sözleri gibi...Kesinlikle gökyüzündeki en parlak yıldızı ilk kez görüyor gibi etkilendim...

    YanıtlaSil
  8. :) bu yorumu İrem'e ileteceğim, şimdiden onun adına teşekkür ederim:)

    YanıtlaSil